عنوان شماره: بهار 87 عنوان به فارسی: تأثیر برداشتن متاستازهای ریوی بر میزان بقاء عمر بیماران، تجربه بیمارستان دکتر مسیح دانشوری
فایل PDF این مقاله: از صفحه: 28 تا صفحه: 33
خلاصه به فارسی: چکیده:
زمینه و هدف: اگر چه وجود متاستاز سرطان در ریه نشان‌دهندة پیشرفت بیماری و اغلـب غیـرقابل علاج بودن آن است ولی در دهه‌های اخیر تلاش‌های متعددی برای درمان این بیماران با عمل جراحی برداشتن متاستازها صورت گرفته است. میـزان تأثیر این عمل جراحی در گـزارشات مختلف و همچنین در بیماری‌های مختلف، متفاوت بوده است.
هدف ما در این مطالعه بررسی نقش متاستازکتومی بر میزان بقاء عمـر بیمـاران مبتلا به متاستـازهای ریوی در بیمـارانی است که در مـرکز ما تحت عمل جراحی متاستازکتومی قرار گرفته‌اند.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگـر، به مـرور پرونده‌های 99 بیمار مبتلا به متاستـاز ریوی که طی سال‌های 1374 تا 1386 جهت درمان به ما ارجاع شده بودند، پرداختیم. از این میان 48 بیمـار که واجـد شرایط متاستازکتومی بودند، تحت عمل جراحی قـرار گرفتند. مهمتـرین این شرایط عبارت بود از : امکان برداشتن همه متاستازها، تحمل عمل جراحی، عـدم وجود متاستاز در جـایی غیر از ریه و کنتـرل بیمـاری اولیه.
اطلاعاتی از قبیل محل ضایعه اولیه و پاتولـوژی آن، فاصلة زمانی بین تشخیص بیماری اولیه و متاستاز، موربیدیته و مـورتالیته جراحی، نوع عمل جراحی، نـوع انسزیون، تعداد متاستـازهای ریوی و مـدت بقاء عمـر بیماران مشخص شد. بیمـاران از طریق ویزیت‌های درمانگاهـی پیگیری شدند. در مـواردی که مراجعه بیمار به درمانگاه کافی نبود، با بیمـار یا خانواده وی تماس حاصل و اطلاعات مـورد نظر کامل گـردید. داده‌های به دست آمده توسط برنامه SPSS طبقه‌بندی و آنالیـز شد. برای ارزیابی میـزان بقاء بیمـاران پس از عمل از آزمـون Kaplan- Meier استفـاده شد.
یافته‌ها: تعداد 67 عمل جراحی متاستازکتومی ریوی بر روی 48 بیمار (31 مرد و 17 زن) در محـدودة سنی 16 تا 86 سال (میانگین 40 سال) انجام شد. در 25 بیمار متاستاز یک طرفه و در 23 بیمار دو طرفه بود. در بیماران با متاستاز دو طرفه در 7 بیمـار متاستازکتومی یک مـرحله‌ای و در 16 بیمار متاستازکتومی دو یا چند مرحله‌ای انجام شد. شکاف‌های جراحی عبارت بودند از: 60 توراکوتومی خلفی ـ جانبی، 4 میـداسترنوتومی و 3 توراکـوتومی دو طرفه قـدامی ـ عـرضی با قطع جناغ. روش برداشتن متاستاز از ریه عبارت بود از: 61 مـورد برداشتن گوه‌ای، 14 مورد لوبکتـومی و یک مـورد پنومونکتـومی. میانگین تعداد ضایعات برداشته شده 7/6 عـدد (محـدوده 1 تا 59 عـدد) بود.
ده مـورد (15%) عارضه پس از عمل شامل، پنوموتوراکس در 9 بیمار و شیلـوتوراکس در یک بیمار رخ داد. عارضه جدی و تهـدیدکننده حیات و مـرگ و میر در هیـچ یک از بیمـاران اتفاق نیفتاد. میانگین بقاء بیمـاران پس از متاستازکتـومی 22 ماه (محـدوده 1 تا 128 ماه) و میزان بقـاء 5 ساله آنها 5/24 درصد بود. در 5 بیمـار بقاء عمـر 5 سال(60 ماه) یا بیشتر ایجـاد شد.
نتیجه‌گیـری: اگرچه گروه مـورد مطالعه از نظر نوع پاتولـوژی همگن نبود، اما بنظر می‌رسد بطور کلی متاستازکتومی با میزان مـرگ و میر قابل قبـول، باعث افـزایش بقـاء عمر بیماران و در بعضی موارد باعـث درمان قطعی آنان می‌شود.
کلمات کلیدی به فارسی: متاستاز ریوی، متاستازکتومی، بقاء عمر
