Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
jalali
1400
3
1
gregorian
2021
5
22
29
1
online
1
fulltext
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
مطالعه مروری نارسایی روده، تغذیه وریدی، بازتوانی و پیوند روده در ایران
A Narrative Review of Intestinal Failure, Parenteral Nutrition, Rehabilitation and Transplantation of the Intestine in Iran
در این مطالعه مروری - توصیفی بر آن شدیم که وضعیت ایران را از نظر نارسایی روده، تغذیه وریدی، بازتوانی و پیوند روده بررسی کنیم.
کلیه مقالات منتشر شده در ارتباط با نارسایی روده، تغذیه وریدی در بیمارستان و در منزل، جراحی بازسازی دستگاه گوارش و روده و پیوند روده، که شامل ایران بوده است، مورد بررسی قرار گرفتند.
ما به بررسی اپیدمیولوژی و پاتوفیریولوژی نارسایی روده، اهمیت تغذیه وریدی در خانه، مدیریت تغذیه وریدی در خانه برای بیماران با نارسایی روده در کشور ایران، اقدامات مرتبط با بازتوانی روده برای سندرم روده کوتاه، اقدامات مرتبط با بازتوانی روده در Radiation Enteritis و در نهایت به شرایط و وضعیت پیوند روده در ایران پرداختیم.
با توجه به اینکه تکنولوژی ارائه خدمات تغذیه وریدی در منزل هنوز وارد کشور ما نشده است، بیماران احتیاج به بستری های طولانی مدت جهت دریافت تغذیه وریدی در بیمارستان¬ها دارند که علاوه بر آن که هزینه زیادی برای سیستم درمانی دارد. کیفیت زندگی بیماران را نیز به شدت کاهش می دهد و از همه مهمتر بیماران در معرض عفونت¬های بیمارستانی قرار گرفته و تعداد زیادی از آنها بعد از دریافت آنتی بیوتیک¬های فراوان به همین علت فوت می¬کنند. در نهایت باتوجه به نداشتن تغذیه وریدی در منزل به عنوان خط اول درمانی با تشکیل بخش¬های بازتوانی روده در بیمارستان¬های بزرگ کشور و ارائه خدمات تغذیه وریدی، بازسازی و بازتوانی روده و پیوند روده قادر به نجات جان این بیماران و کاهش میزان پیوند روده خواهیم بود.
In this narrative review we aimed to evaluate the status of intestinal failure, parenteral nutrition, intestinal rehabilitation and transplantation in Iran.
All published articles related to intestinal failure, home and hospital-based parenteral nutrition, reconstructive surgery of the gastrointestinal system and intestinal transplantation in Iran were reviewed. We reported on the epidemiology and pathophysiology of intestinal failure, the importance of home parenteral nutrition, management of home parenteral nutrition for patients with intestinal failure, appropriate treatment steps regarding intestinal rehabilitation for short bowel syndrome and radiation enteritis and finally we reported on the condition of intestinal transplantation in Iran.
Considering that in Iran we have not yet established home parenteral nutrition services, patients require long hospitalizations to receive parenteral nutrition which is associated with high costs for the health care system, decreases in quality of life of patients, and more importantly exposes patients to hospital related infections and as a result many of these patients die after acquiring infections despite receiving high dose antibiotics. Considering the lack of home parenteral nutrition in our country as the first treatment line, by establishing intestinal rehabilitation units in large hospitals and by providing services including parenteral nutrition, intestinal reconstruction and transplantation we will be able to prevent many deaths due to intestinal failure and decrease the need for intestinal transplantations.
نارسایی روده، پیوند، تغذیه وریدی، تغذیه وریدی در خانه
Intestinal Failure; Transplantation, Parenteral Nutrition; Home Parenteral Nutrition
1
10
دکتر سامان
نیک اقبالیان
No
دکتر پیمان
آراسته
No
دکتر حسام
نیکوپور
No
دکتر مجتبی
شفیع خانی
No
دکتر وحید
زنگوری
No
دکتر حامد نیکوپور
nikoupour@gmail.com
No
دکتر سید علی
ملک حسینی
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
بررسی و مقایسه پیامد یک ساله استفاده از آنالوگ طولانی اثر سوماتواستاتین و جراحی مجدد در بیماران آکرومگالی عود کرده و بهبود نیافته مراجعه کننده به کلینیک چند تخصصی هیپوفیز بیمارستان سینا در سالهای 1392-1397
Comparison of the Outcome of Repeat Surgery versus Medical Treatment with Somatostatin Analogue in Persistent and Recurrent Cases of Acromegaly Referred to Pituitary Clinic of Sina Hospital between 2013 and 2018
زمینه و هدف: در بیماران آکرومگال تازه شناخته شده، مقالات متعددی جهت بررسی دو روش آنالوگ سوماتواستاتین و جراحی مجدد موجود می¬باشند، اما در موارد آکرومگالی عود کرده و بهبود نیافته مطالعات اندکی انجام شده است. هدف این طرح مقایسه پیامد یکساله روش¬های جراحی و استفاده از آنالوگ طولانی اثر سوماتواستاتین در بیماران آکرومگالی عود کرده و بهبود نیافته می¬باشد.
مواد و روشها: این یک مطالعه همگروهی تاریخی (کوهورت هیستوریکال) است. جمعیت مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به آکرومگالی عود کرده و آکرومگالی بهبود نیافته مراجعه کننده به کلینیک هیپوفیز بیمارستان سینا بین سال¬های 97-92 می¬باشد. به تمام بیماران فوق دو روش درمانی جراحی مجدد و درمان مدیکال (آنالوگ سوماتواستاتین) ارائه شد. هر دو روش برای تمام بیماران این مطالعه مناسب بوده و هیچ کدام کنترااندیکاسیون مطلق نداشتهاند، در مورد اینکه روش جراحی روش درمان ارجح است توضیح داده شد. بر حسب خواست بیماران روش درمانی انتخاب گردید. بیماران در بازه¬های زمانی منظم (3، 6 و 12 ماه) تحت بررسی قرار گرفته و پاسخ درمانی آنها مورد مقایسه قرار گرفت (IGF1، OGTT-GH، GH، MRI هیپوفیز و میدان دید). دادههای کمی با تی – تست و دادههای کیفی با آزمون کای اسکوار توسط نرم افزار SPSS 26 مقایسه شدند.
یافتهها: در گروه جراحی با 14 بیمار، تعداد ماکروآدنومها 6 عدد (43%) و میکروآدنومها 8 عدد (57%) بودند، بهبودی کل در 8 نفر (57%) و پیامد مطلوب در 9 نفر (64%) مشاهده گردید. در گروه دارویی با 16 بیمار، میزان بهبودی در 10 نفر (62%) از افراد گزارش شد که از این تعداد 8 بیمار میکروآدنوم و 2 نفر ماکروآدنوم بودند. پیامد مطلوب در 4 نفر از افراد (25%) گزارش شد. پیامد مطلوب با اختلاف معناداری (030/0 =P-value ) در گروه جراحی بیشتر مشاهده شد.
نتیجهگیـری: در موارد آکرومگالی مونوهورمونال خالص غیرمتاستاتیک عود کرده و بهبود نیافته که توده قابل شناسایی و قابل دسترسی جـراحی در تصویربرداری دارند به نظر میرسد، درمان جراحی به عنوان روش انتخابی بهتر باشد و این مطلب نیازمند بررسی بیشتر با مطالعات دارای حجـم نمونه بالاتر و دوره پیگیری بیشتر است. در مواردی که ترجیح بیمار درمان دارویی است و یا ریسک جراحی بالا بوده یا دستـرسی به تومور امکانپذیر نیست توصیه به درمان دارویی با آنالوگ¬های سوماتواستاین قابل انجام است.
Introduction & Objective: A lot of data exists in the literature about de novo acromegaly and the results of treatment with somatostatin analogue (SSA) and primary surgery. However, in recurrent and persistent acromegaly researches are sparse. The main subject of current study is evaluation of surgery and treatment with SSA in recurrent and persistent acromegalic patients.
Materials & Methods: In this historical cohort study, the target patients were the ones referred to pituitary clinic of Sina Hospital between 2013 and 2018. Two methods of repeat surgery (as preferred option) and medical treatment with SSA were advised to patients and the treatment was finally chosen according to the patient’s will. Visual field, pituitary MRI, basal GH, IGF1, OGTT were assessed in months 3, 6 and 12 of follow-up. Finally, the rate of favorable outcome (OGTT < 1 ng/ml, without any new visual field deficit and tumor regrowth) and remission (normal GH and normal IGF1) were separately assessed.
Results: Of 14 patients collected in surgical group (6 microadenomas and 8 macroadenomas) remission was achieved in 57% (8 cases) and favorable outcome was found in 64% (9 patients). In 16 patients of medical group remission was achieved in 62% (10 cases), while favorable outcome was seen in 25% (4 patients).
Conclusions: It seems that in pure monohormonal non-metastatic recurrent acromegaly with a resectable and accessible mass in imaging the preferred approach can be surgery. In high risk patients and in cases who prefer medical therapy or cases with unresectable mass medical treatment with SSA can be advised.
آکرومگالی، آنالوگ سوماتواستاتین، جراحی مجدد، آدنوم، هیپوفیز
Acromegaly, Somatostatin Analogue, Repeat surgery, Adenoma, Pituitary
11
21
دکتر سعید
دلفاردی
No
دکتر پیمانه
حیدریان
No
دکتر کوروش
کریمی یارندی
No
دکتر محمد
شیرانی
No
دکتر عباس
امیرجمشیدی
abamirjamshidi@yahoo.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
بررسی حساسیت و ویژگی تصاویر سی تی اسکن در ارزیابی بیماران ترومایی مبتلا به بیماری کووید-19
Evaluating the Sensitivity and Specificity of CT Scan Images in the Screening of Trauma Patients with COVID-19
زمینه و هدف: نبود اطلاعات کافی در رابطه با بهترین روش تشخیص، جلوگیری و درمان بیماران مبتلا به کووید - ۱۹ در همراهی با شیوع جهانی روزافزون این بیماری، سبب ایجاد چالش بزرگ در سیستم¬های بهداشتی در کل دنیا شده است. در مطالعات گوناگون، سی تی اسکن قفسه صدری به عنوان حساس¬ترین روش تشخیصی جهت این بیماری مطرح گردیده است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی سی تی اسکن در تشخیص بیماران کرونایی دچار ترومای غیر نافد به قفسه صدری می¬باشد.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت مقطعی و در یک بازه زمانی ۴ ماهه (فروردین تا تیر ۱۳۹۹)، در مرکز ترومای شهید رجایی شیراز به عنوان بزرگترین مرکز ترومای جنوب ایران صورت پذیرفته است. سی تی اسکن قفسه صدری کلیه بیماران دارای معیار ورود مطالعه توسط دو رادیولوژیست (که نسبت به تشخیص قطعی بیمار اطلاع نداشته¬اند) بر اساس معیارهای تعیین شده توسط جامعه رادیولوژی آمریکای شمالی مورد بررسی قرار گرفته¬اند. سپس بیماران بر اساس طبقه¬بندی تعیین شده توسط جامعه رادیولوژی شمال آمریکا به دو گروه مثبت و منفی از لحاظ سی تی اسکن قفسه صدری تقسیم گشته¬اند.
یافتهها: سی تی اسکن قفسه صدری دارای حساسیت ۶۸٪، ویژگی ۵۶٪، ارزش اخباری مثبت و منفی 8/34% و 7/83٪ و صحت 3/59٪ در تشخیص صحیح بیماران ترومایی مبتلا به کووید - ۱۹ می¬باشد. در ناقلین بدون علامت این روش حساسیت ۱۰۰٪، ویژگی 7/66٪ و ارزش اخباری منفی ۱۰۰٪ در تشخیص بیماری افراد ترومایی دارد.
نتیجهگیـری: یافته¬های این مطالعه مشخص نمود که حساسیت و ویژگی تشخیصی سی تی اسکن در تشخیص بیماران ترومایی مبتلا به کووید-۱۹ نسبت به گروه غیر ترومایی کمتر می¬باشد.
Introduction & Objective: The lack of enough medical evidence about COVID-19 regarding optimal prevention, diagnosis, and treatment contributes negatively to the rapid increase in the number of cases globally. A chest computerized tomography (CT) scan has been introduced as the most sensitive diagnostic method. Therefore, this research aimed to examine and evaluate the chest CT scan as a screening measure of COVID-19 in trauma patients.
Materials & Methods: This cross-sectional study was conducted in Rajaee Hospital in Shiraz from February to May 2020. All patients underwent unenhanced CT with a 16-slice CT scanner. The CT-scans were evaluated in a blinded manner and main CT scan features were described and classified into four groups according to North American Society of Radiology recommendation. Subsequently, the first two North American Society of Radiology categories with the highest probability of COVID pneumonia (i.e. typical and indeterminate) were merged into the “positive CT scan group” and those with radiologic features with the least probability of COVID pneumonia into “negative CT scan group”.
Results: Chest CT scan had a sensitivity (68%), specificity (56%), positive predictive value (34.8%), negative predictive value (83.7%), and accuracy (59.3%) in detecting COVID-19 among trauma patients. Also, for the diagnosis of COVID-19 by CT scan in asymptomatic individuals a sensitivity of 100% and a specificity of 66.7% and a negative predictive value of 100% was obtained.
Conclusions: Findings of the study indicated that the CT scan's sensitivity and specificity is less effective in diagnosing trauma patients with COVID-19 in comparison to non-traumatic people.
کووید - ۱۹، رادیولوژی، تصاویر سی تی اسکن، تروما
COVID-19, Computed Tomography, Radiology, Trauma
22
33
دکتر حسین
عبدالرحیم زاده فرد
No
دکتر حمیدرضا
عباسی
No
دکتر سپیده
سفیدبخت
No
دکتر پویا
ایران پور
No
دکتر علی
طاهری آکردی
No
دکتر امین
نیاکان
aminniakan@yahoo.com
No
لیلا
شایان
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
بررسی فراوانی عوارض توتال گاسترکتومی در بیماران مبتلا به سرطان معده در بیمارستانهای شهید بهشتی و آیت اله روحانی بابل طی سالهای 1394-1381
Frequency of the Complications after Total Gastrectomy in Gastric Cancer in the Shahid Beheshti and Ayatollah Rohani Hospitals Babol in the Year 2002-2015
زمینه و هدف: سرطان معده دومین سرطان کشنده در جهان است. درمان قطعی آن جراحی است. برداشتن کامل معده
(توتال گاسترکتومی) برای بدخیمی¬های قسمت فوقانی و میانی معده انجام می¬شود که عوارضی به همراه دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی فراوانی عوارض توتال گاسترکتومی در بیماران مبتلا به سرطان معده بود.
مواد و روشها: در مطالعه حاضر 100 بیمار مبتلا به سرطان معده که جراحی برداشت کامل معده شده و از نظر وقوع عوارض بعد از جراحی بررسی شدند. معیار ورود به مطالعه اثبات وجود سرطان معده در بیماران به وسیله آندوسکـوپی و نمونه¬برداری معده و انجام توتال گاسترکتومی در آنها بود. فراوانی عوارض بعد از عمل، اطلاعات دموگرافیک و پاتولوژی در چک لیست مطالعه وارد شدند. اطلاعات در نرم¬افزار 16 SPSS با آزمون¬های آماری رگرسیون لجستیک و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: 100 بیمار با میانگین سنی 16/1 ±77/67 سال که 72 نفر مرد 72% و 28 نفر زن 28% بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند.
50 نفر آنها دچار عوارض شدند که نسبت مرد به زن در آنها 25/5 به 1 بود. 20 نفر (20%) از آنها کمتر از 60 سال و 80 نفر (80%) آنها بالاتر از 60 سال داشتند. بیشترین عارضه (22%) مربوط به ریفلاکس صفراوی و بعد از آن به ترتیب خونریزی از محل لاپاراتومی (13%)، عفونت زخم (8%)، فیستول، نشت آناستوموز، ریفلاکس شدید مری، تنگی آناستومـوز (هر کدام 4%)، انسداد محل آناستوموز (1%) و به طور تجمعی درصد سایر عوارض 27% بود.
نتیجهگیـری: فراوانی عوارض برداشت کامل معده و میزان بقای 5 ساله، به ترتیب 50% و 33% بود. جنسیت مذکر ریسک فاکتور بروز عوارض بود.
Introduction & Objective: Gasrtic cancer is the second lethal cancer in the world. Surgery is the definite treatment for gastric cancer. Standard surgery is Radical Subtotal Gastrectomy and there is no need to total gastrectomy because of high mortality and morbidity rate. Therefore the aim of this study was assessment of frequency of complications after total gastrectomy in gastric cancer.
Materials & Methods: In this study we evaluated complications of total gastrectomy in 100 patients with gastric cancer. Inclusion criterias was consent of patients and diagnosis of gastric cancer with endoscopy and take stomach biopsy and who undergone total gastrectomy: Frequency of the complications after total gastrectomy, demographic and pathologic data included in check list. Data were analyzed by SPSS software version 16 by logistic regression and chi-square tests.
Results: 100 patients were entered in our study. Mean age of them was 67.77 years old. There were 72 male and 33 female patients that 50% (50 patients) experienced complications of total gastrectomy, that male to female ratio was 42 to 8. 20% of them were less than 60 year old and 80% of them were more than 60 year old. The most complication was Bile reflux (22%), Laparotomy side bleeding (13%), Wound infectin (8%), fistule, Leakage of anastomosis, severe reflux esophagitis, stricture of anastomosis were 4% separately. Obstruction of the anastomosis was 1% and the other complications were 27%.
Conclusions: Frequency of the complications after total gastrectomy was 50% and male was the risk factor of total gastrectomy complications (P = 0.007).
عوارض برداشت کامل معده، سرطان معده، فیستول، نشت محل آناستوموز
Total Gastrectomy Complication, Gastric Cancer, Fistule, Leakage of Anastomosis
34
46
دکتر شرافت
قجر
No
دکتر عسکری
نورباران
No
دکتر ثریا
خفری
No
دکتر یاسر
اصغری
No
سکینه
کمالی آهنگر
No
کامیار
نیک بخش
No
دکتر نوین
نیک بخش
novinsu@hotmail.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
بررسی فراوانی ناهنجاریهای همراه آنوس بسته در کودکان مراجعهکننده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی شهر گرگان در طی سالهای 86- 96
Frequency of Anus-Associated Abnormalities in Children Referred to Taleghani Educational and Medical Center in Gorgan during the Years 2008-2018
زمینه و هدف: ناهنجاریهای آنورکتال یکی از شایعترین ناهنجاریهای ساختاری مادرزادی در جراحی کودکان با بروز یک در 4000 تا 5000 تولد زنده است. علت آن بهطور کامل مشخص نشده، اما احتمالاً عوامل محیطی و ژنتیکی در آن دخالت دارد. شایعترین آنومالیهای همراه آن آنومالی سیستم تناسلی، ستون فقرات و قلبی عروقی است. شناخت ناهنجاریهای همراه با این مشکل و تشخیص و درمان به موقع آنها کمک میکند که این افراد کمتر دچار عوارض ناشی ازاین ناهنجاریها شوند. هدف ازاین مطالعه بررسی فراوانی ناهنجاریهای همراه آنوس بسته در کودکان مراجعهکننده به بیمارستان طالقانی شهر گرگان درطی سالهای 86 - 96 میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی گذشتهنگر در سالهای 1386- 1396 بر روی 203 نوزاد و کودک مبتلا به آنوس بسته مراجعهکننده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی شهر گرگان انجام گردید. جهت جمعآوری دادهها پس از کسب مجوز، دسترسی به پروندههای بیماران صورت گرفت. دادههای مورد نیاز از طریق پرونده بالینی بیمار که شامل معاینات بالینی و اقدامات تشخیصی صورت گرفته و اطلاعات تکمیلی از طریق تماس با والدین و پزشکان جمعآوری گردید. دادهها در مورد نرم افزار SPSS نسخه 18 با استفاده از آمارههای توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد فراوانی) تحلیل و ارائه شدند.
یافتهها: از 203 نوزاد و کودک مبتلا به آنوس بسته 85/1±91/1 سال بوده است که بیشتر جمعیت آماری را جنس مذکر تشکیل داده بود. همچنین در بررسی قومیتی که صورت گرفت بیشترین قومیت به فارس 127 (6/62 درصد) و کمترین آن قومیت بلوچ
7 (2 درصد) بود. 3/15 درصد کودکان هیچ ناهنجاری نداشتند، در حالیکه 83 مورد (9/40 درصد) حداقل دارای یک ناهنجاری همراه با آنوس بسته بودند. 5 مورد از شایعترین آنومالیهای همراه با این نقص در افراد مورد بررسی به ترتیب شامل 54 مورد (6/26 درصد) سوراخ بین دهلیزی، مجرای شریانی باز 44 مورد (7/21 درصد)، فیستول رکتو اورترال 43 مورد (2/21 درصد)، مجـرای بین دهلیزی باز 31 مورد (3/15 درصد) و فیستول رکتو واژینال 30 مورد (8/14 درصد) از بیماران دیده شد. همانطور که نتایج نشان داد آنومالیهای مادرزادی قلبی بیشترین همراهی را داشته و پس از آن فیستـولهای گوارشی و ژنیتالیا گزارش شده است.
نتیجهگیـری: نتایج این مطالعه فراوانی بالای ناهنجاری همراه در نوزادان و کودکان مقعـد بسته در منطقه گرگان را نشان داد که ناهنجاریهای مادرزادی قلبی از شایعترین ناهنجاری همراه با آنوس بسته میباشد. لذا این نتیجه اهمیت به موقع معاینات و اقدامات پاراکلینیک در بدو تولد را نشان میدهد.
Introduction & Objective: Anorectal abnormalities are one of the most common congenital structural abnormalities in pediatric surgery with one in 4.000 to 5.000 live births. The cause is not fully understood, but environmental and genetic factors may be involved. The most common accompanying abnormalities are genital, spinal, and cardiovascular abnormalities. Recognizing the abnormalities associated with this problem and their timely diagnosis and treatment will help these people to suffer less from the complications caused by these abnormalities. The aim of this study was to investigate the frequency of anus-associated abnormalities in children referred to Taleghani Hospital in Gorgan during the years 2008-2018.
Materials & Methods: This retrospective descriptive study was performed on 203 infants and children with closed anus referred to Taleghani Educational and Medical Center in Gorgan in 2008-2018. To collect data after obtaining permission, patients' files were accessed. The required data were collected through the patient's clinical file, which included clinical examinations and diagnostic procedures, and additional information was collected through contact with parents and physicians. Data were analyzed and presented for SPSS software version 18 using descriptive statistics (mean, standard deviation, frequency and frequency percentage).
Results: From 203 infants and children with closed anus, 25.1% were under 28 days old and 74.9% were over 28 days old. The mean age of patients in this study was 1.91 ± 1.85 years, most of whom were male. Also in the study of ethnicity that was done, the most ethnicity was to Persia and the lowest was Baluch ethnicity. 15.3% of children had no abnormalities, while 84.7% had at least one abnormality with closed anus. 5 cases of the most common anomalies with this defect in the subjects included ASD (26.6%), PDA (21.7%), recto-urethral fissure (21.2%), patent foramen ovale (15.3%), and recto-vaginal fissures (14.8%) were seen in patients. As the results showed, congenital heart anomalies were the most commo and then Gastrointestinal and genital fissures have since been reported.
Conclusions: The results of this study showed the high prevalence of concomitant anomalies in infants and closed anal children in Gorgan region that congenital heart anomalies are the most common anomalies with closed anus. Therefore, this result shows the importance of timely examinations and paraclinical procedures at birth.
نا هنجاریهای همراه، آنوس بسته، کودکان
Accompanying Anomalies, Anus Closed, Children
47
56
دکتر حلیم
بردی طعنه
No
علی اکبر
آقایی نژاد
No
نفیسه
عابدیان
No
شیما
رحیمیان
No
دکتر سحر
نورانی کلته
shima.rahimian@gmail.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
ساخت و ارزیابی پانسمان دو لایه پلی یورتان - نانوالیاف ژلاتین / پلی کاپرولاکتون به منظور کاربرد در مهندسی بافت پوست
Fabrication and Characterization of Bilayer Wound Dressing Polyurethane- Gelatin/ Polycaprolactone for Usage in Tissue Engineering
زمینه و هدف: عفونت یکی از علل اصلی تأخیر در ترمیم زخم است. علاوه بر عفونت، در برخی زخمهای مزمن نظیر
زخم دیابتی به دلیل کاهش آنژیوژنز، ترمیم زخم به کندی صورت میگیرد. بدین منظور پانسمان دولایه متشکل از نانوالیاف
ژلاتین / پلی کاپرولاکتون و فیلم پلییورتان میتواند راهکاری مناسب به منظور تسریع ترمیم زخم باشد.
مواد و روشها: به منظور ساخت پانسمان دولایه پلی یورتان - نانوالیاف پلی کاپرولاکتون و ژلاتین، در ابتدا پلییورتان با نسبت 12% وزنی - حجمی را در تتراهیدروفوران / دی متیل فرمامید روی همزن مغناطیسی قرار داده میشود. بعد از تشکیل محلول یکنواخت، به منظور تهیه فیلم به روش ریخته¬گری حلال، محلول بر روی قالبهای تفلون شکل دهی می¬شود. سپس محلول پلیمری پلی کاپرولاکتون / ژلاتین در دمای محیـط و با غلظت 10% وزنی تهیه شـده و در نهـایت الیاف به صورت تصادفی بر روی فیلم پلی یورتان ساخته شده ریسیده می¬شود.
یافتهها: مورفولوژی پانسمان دولایه به وسیله میکروسکوپی الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. آزمونهایی نظیر جذب آب، تخریب برونتن، خواص مکانیکی (کرنش شکست و استحکام کششی)، زاویه تماس و سمیت سلولی انجام شد. آزمون زاویه تماس برای نانوالیاف پلی کاپرولاکتون و پلی کاپرولاکتون/ ژلاتین به ترتیب 114 و 44 درجه اندازهگیری شد. استحکام کششی برای داربست دو لایه 46/4 مگاپاسکال و کرنش شکست به طور میانگین 330 درصد گزارش شد. آزمون سمیت سلولی نشان داد که نمونهها سمیت ندارند. همچنین سلولهای فیبروبلاست، چسبندگی مناسبی روی پانسمان نشان دادند.
نتیجهگیـری: نتایج بررسیها نشان داد که پانسمان دو لایه میتواند راهکاری مناسب جهت درمان زخمهای عفونی دیابتی و مهندسی بافت پوست باشد.
Introduction & Objective: Infection is one of the main causes of delayed wound healing. In addition to infection, in some chronic wounds, such as diabetic wounds, the wound heals slowly due to reduced angiogenesis. For this purpose, a two-layer dressing consisting of gelatin / polycaprolactone nanofibers and polyurethane film can be a suitable solution to accelerate wound healing.
Materials & Methods: In order to make double-layer polyurethane - gelatin / polycaprolactone nanofiber dressing. Solution of Polyurethane (12%W/v) in tetrahydrofuran / dimethyl formamide is first placed on a magnetic stirrer. After the formation of a uniform solution, the solution is formed on Teflon molds in order to prepare a film by solvent casting. The polycaprolactone / gelatin polymer solution is then prepared at ambient temperature at a concentration of 10% by weight, and finally the fibers are spun randomly onto the fabricated polyurethane film.
Results: The morphology of the bilayer dressing was examined by scanning electron microscopy. Tests such as water absorption, mechanical properties (fracture strain and tensile strength), contact angle and cytotoxicity were performed. The contact angle test for polycaprolactone and
polycaprolactone / gelatin nanofibers was measured at 114 and 44 degrees, respectively. Tensile strength for double-layer scaffolding was 4.46 MPa and fracture strain was reported at an average of 330%. Cytotoxicity test showed that the samples were not toxic. Fibroblast cells also showed good adhesion to the dressing.
Conclusions: The results of studies showed that double layer dressing can be a suitable solution for the treatment of diabetic infectious wounds also Skin Tissue Engineering.
پلی یورتان، ژلاتین، پلی کاپرولاکتون، مهندسی بافت پوست
Polyurethane, Gelatin, Polycaprolactone, Skin Tissue Engineering
57
68
مهندس آیسان
هدایت نظری
No
دکتر مهدی
موحدی
dr.mehdimovahedi@gmail.com
No
مهندس مهیار
ناصری
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
گزارش یک مورد کارسینوم پاپیلر داخل کیستی پستان در مرد 44 ساله
An intracystic Papillary Carcinoma of the breast in a 44 year-old Male
سرطان پاپیلـر داخـل کیستی نوع نادری از بدخیمی¬های پستان است که کمتر از نیم درصد سرطان پستـان را در زنان شامل می-شود. این بدخیمی از اختصاصات خاصی برخوردار است که از یک طرف به تشخیص کمک می¬کند و از طرفی ممکن است گمراه کننده باشد. این نوع بدخیمی در زنان نادر است و گاه به طور بسیار نادر در مردان نیز اتفاق می¬افتد که به خصوص در این موارد برای تشخیص احتیاج به آگاهی قبلی از وجود این نوع بدخیمی دارد. این سرطان چه در زنان و چه در مردان در سنین پس از یائسگی و سالخوردگی اتفاق می افتد.
موردی که گزارش می¬شود مرد 44 ساله¬ای است که بیماری یک ماه قبل از مراجعه به صورت کیست منفردی در ناحیه پری آرئولار پستان چپ به وجود آمده بود که پس از پونکسیون و تخلیه کامل مایع زرد مایل به سبز رنگ شفاف پس از یک ماه عود کرد، لذا تصمیم به عمل جراحی گرفته شد و کیست همراه با دو سانتیمتر بافت سالم اطراف برداشته شد. گزارش میکروسکوپی سرطان پاپیلر داخل کیستی بود که با ایمونوهیستوشیمی تأیید شد و گیرنده¬های استروژنی و پروژسترونی مثبت و Her -2 منفی داشت.
این بیماری در مردان فوق العاده نادر است به طوریکه در کشور تاکنون گزارش نشده و در دنیا نیز کمتر از سی مورد گزارش شده که در سن زیر پنجاه سال فقط چند مورد دیده شده است.
Intracystic papillary carcinoma of the breast is a rare form of breast carcinoma in female; yet it is very rare in male; those cases reported are very scarce and usually are in the elderly age group.
Unusually our case is a 44-year-old male that felt a lump in his periareolar region, on his left breast, for two months before being seen in the clinic; he had an U.S. scan that showed a simple cyst without septation. The cyst was aspirated which revealed a clear yellow-green aspirate; and the cyst disappeared on palpation. The cyst recurred and the patient was scheduled for surgery; the cyst was removed completely with a safe margin of normal breast tissue.
No evidence of neoplastic activity was detected in surrounding tissue. The pathology report was an intracystic papillary carcinoma of the breast (IPC), and was confirmed by IHC. The ER and PR were strongly positive and HER-2 negative. As IPC is very rare in men, as far as we know it has not been reported in Iran so far, and concerning the age of the patient only few cases has been repored in the world.
سرطان داخل کیستی پستان، کیست پستان، سرطان پستان در مردان
IPC – Intracystic Papillary Carcinoma, Male-Breast Carcinoma, Breast Cyst
69
75
دکتر سید علی
جلالی
s.alijalali@Yahoo.com
No
دکتر مینو
شفیعی
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
تاریخ جراحی: بریتانیای کبیر و ایرلند در سده نوزدهم (برگرفته از کتاب تاریخ مصور جراحی)
در سال 1847 و متعاقب مرگ غیرمنتظره لیستون، کرسی استادی جراحی بالینی بیمارستان کالج دانشگاه در لندن به سیم پیشنهاد شد و وی نیز پذیرفت. در فوریه سال 1848 سیم به لندن نقل مکان نمود ولی از زندگی نوین خود راضی نبوده و درمان جولای به ادینبورگ بازگشت و مقام پیشین خود را که همچنان بدون تصدی بود بازستاند.
قسمت اعظم ماندگارترین افزوده¬های سیم به دانش جراحی در سال¬های دهه 1840 صورت گرفت. همچون قطع پا از مفصل مچ پا همراه با برش مالئول¬ها و فلپی از بافت¬های نرم پاشنه پا (1842 میلادی) سیم نخستین جراح شناخته شده اروپا بود که کاربرد بیهوشی اتر در اعمال جراحی را پذیرفت (1847 میلادی). در سال 1848 میلادی کتاب ملاحظاتی در باب پاتولوژی و اعمال جراحی را تألیف نمود و در آن بصورت خلاصه به نقش و سهم حرفه¬ای خود تا آن زمان پرداخت. سیم شاگردان برجسته زیادی داشت که نام آورترین آنها ژوزف لیستر بود که بعدها با دختر وی ازدواج نمود.
76
86
دکتر مصطفی
جابرانصاری
ansari_17@yahoo.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
پژوهش در جراحی: اصول حیاتی در آموزش جراح - دانشمند
در برنامه آموزش دستیار جراحی، آموزش روش تحقیق گنجانده نشده است و در خلال فراگیری جراحی، تهیه مقاله و پایان نامه با آن آشنا می¬شود. آموزش جراح - محقق مستلزم چالش¬هایی است که در این مقاله به آن اشاره می¬شود.
91
94
دکتر سیدعباس
میـرمالک
SAM@Mirmalek.net
No
گـروه متـرجمین
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
گزارش فعالیتهای بیست و دو ساله نشریه جراحی ایران تا پایان سال 1399 و مقایسة آن با سالهای گذشته
با توجه به محدودیت منابع و زمان، جدول زیر به بررسی و مقایسه انواع مقالات و حجم صفحات منتشر شده در نشریه جراحی ایران در سال¬های 1383 الی 1399 پرداخته است. نکته لازم به ذکر این است که تا سال 1394، در هر سال 24 جلسه هیات تحریریه به مدت 48 ساعت کاری برگزار شده است در حالی که در سال¬های 1394، 1395، 1396، 1397 و 1398 در هر سال به طور متوسط 4 جلسه هیات تحریریه به مدت 10 ساعت کاری برگزار شده است. در سال 1399، به دلیل شیوع بیماری کرونا 16 جلسه آنلاین برگزار شده است.
95
128
دکتر صالحی
No