Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
jalali
1393
12
1
gregorian
2015
2
20
22
4
online
1
fulltext
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
چالش های درمانی در سوختگی؛ مطالعه مروری
Challenges in Burn Management, A Review Article
سوختگی از پرهزینه¬ترین آسیب¬هایی می¬باشد که در هر سنی اتفاق می¬افتد. علاوه بر این سوختگی وسیع می¬تواند منجر به مـرگ شود. بیش از 90% مرگ ناشی از سوختگی در کشورهای فقیر اتفاق می¬افتد که برنامه¬های پیشگیری کمتر رایج می¬باشند و کیفیت درمان سوختگی نیز پایین می¬باشد. با اینکه اکثر مرگ و میرها به علت شوک سوختگی و عفونت می¬باشد، ولی هنوز نحوه برخـورد با بیمار مبتلا به سوختگی به خصوص روش مایع درمانی و همچنین تجویز آنتی¬بیوتیک موضعی یا سیستمیک مورد چالش جـدی قـرار دارد. این مطالعه با هدف افزایش آگاهی و ارائه راهکار مناسب در مورد اداره بیمار مبتلا به سوختگی انجام گردید. این مـرور نظام¬منـد با جستجـو در پایگاه¬های Pubmed Medline, Embase, و کتابخانهCochrane برای یافتن مقالات مرتبط انگلیسی با کلمـات کلیدی مناسب انجام شد. در این بررسی از انواع مطالعات از قبیل کارآزمایی بالینی تصادفی شده، کوهورت (آینده¬نگر و گـذشته¬نگر)، موردی شاهـدی و گزارش مـوردی انجـام شده در زمینه سوختگی و پیامدهای آن استفاده شد. از بین 358 مقاله به دست آمده از جستجوهای الکتـرونیکی در شروع کار، 127 مقـاله مرتبط وجود داشت که از این مقالات، 32 مـورد در جهت راستای اهداف مطالعه بودند. با توجه به اینکه وسعت و عمق سوختگی در میـزان مـوربیدیتی و مرگ و میر بیمار و تعیین پیش آگهی وی نقش مهمی دارد، نحوه محاسبه آن در اطفال و بالغین و همچنین پروتکل¬های مـربوطه در برخورد با سوختگی بررسی و ارائه گردید. هرچند شوک سوختگی و عفونت شایعترین علل مرگ و میر و عـوارض ناگـوار در سوختگی است، ولی روش مایع درمانی مناسب جهت پیشگیـری و درمان شـوک سوختگـی خصـوصاً در اطفـال و همچنین نحوه استفاده از آنتی¬بیوتیک سیستمیک یا موضعی مورد بحث است. تعیین پروتکل مناسب بر اساس شرایط بیمـار متفـاوت بوده و انجام مطالعات کارآزمایی بالینی در این خصوص توصیه می-شود.
Burn is among the most expensive injuries which occurs at all ages. Furthermore, large skin damage can cause mortality. More than 90% of burn deaths occur in low- and middle-income countries, where prevention programs are uncommon and the quality of acute care is inconsistent. While most of the deaths are due to infection and burns shock, still the treatment of burn patients is a serious challenge, particularly about rehydration method and antibiotics administering (topically or systemically). This study was performed with the aim to increase awareness and provide a review on management of burns. In this review study, databases of Pubmed, Medline, Embase and the Cochrane Library were searched with appropriate keywords for relevant English manuscript. In this study, variety of studies including randomized clinical trials, cohort (prospective and retrospective), case-control and case reports that were about burns and their outcome were used. Among 358 articles found from the electronic searches in the beginning of the study, there were 127 related articles that of these articles, 32 cases were in line with the objectives of the study. Given the roles of burn breadth and depth in the rate of morbidity and mortality and prognostic, the measure of them in children and adults, and protocols for the management of burns were reviewed.
Although the burn shock and infection are the most common causes of death and complications in burn, rehydration method for prevention and treatment of burn shock, especially in children and the use of systemic or topical antibiotics are discussed. Determine the appropriate protocol based on the patient's condition and clinical studies on this issue are recommended.
سوختگی، درمان سوختگی، کودکان
Burn, Burn Management, Children
1
14
دکتر محمد رضا
شریف
No
دکتر سعید
نوری
snouri1987@yahoo.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
تعیین میزان بروز و عوامل خطر عفونت زخم در جراحی های تمیز ستون فقرات: یک مطالعه همگروهی آینده¬نگر
The Incidence and Risk Factors of Surgical Wound Infection after Clean Spinal Surgeries: a Prospective Cohort Study
زمینه و هدف: عفونت پس از عمل جراحی ستون فقرات از شایعترین و مهمترین عوارض بعد از عمل تلقی می¬شود. جهت تعیین بهتر عوامل پیش¬بینی کننده خطر رخداد عفونت پس از جراحی نیاز به مطالعات با حجم نمونه بالا و کیفیت مناسب جمع¬آوری داده¬ها می¬باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تعداد 987 بیمار جراحی شده با اتیولوژی¬های متفاوت در بازه زمانی سه ساله (1392-1389) بصورت آینده¬نگر وارد گردیدند.
یافتهها: از این حجـم 27 مورد (7/2%) دچار عفونت بعد از عمل شدند. آزمون¬های آماری چند متغیره نشان دادند که عوامل ذیل با ایجـاد عفـونت ارتبـاط مستقیم دارند: تروما به عنوان علت جراحی، وجود سابقه قبلی دیابت، استعمال دخانیات، در بستر ماندن درطول دوره جراحی، سطح گلوکزسرمی بالاتر از mg/dl120، افزایش طول انسزیون جراحی و افزایش مدت زمان بستری در بیمارستان.
نتیجهگیـری: با توجه به قابل پیشگیری بودن عمده علل فوق، به نظر می¬رسد که می¬توان با اقدامات لازم باعث کاهش قابل توجهی در میزان عفونت گردید.
Introduction & Objective: Post-operative surgical site wound infection (SSWI) is one of the most common complications after spine surgeries. To detect the risk factors for such a complication, studies with large numbers of patients and high quality data-gathering and analysis are required.
Materials & Methods: In this study, we prospectively included 987 patients who underwent operation for different pathologies over a three-year period (2010-2013).
Results: Among these patients, 27 (2.7%) developed infection in the post-operative period. Multi-variant analysis indicated the factors associated with increased risk of post-operative infection as: trauma as the main etiology of damage in trauma cases, past-history of diabetes and smoking, patients being bed ridden in the peri-operative period, blood sugar levels above 120 mg/dl during the treatment period, increased length of incision, and increased hospital stay.
Conclusions: Considering the preventable nature of most of the causes, it seems possible to reduce the chance of infection by controlling these factors.
ستون فقرات، عفونت زخم جراحی، عوامل خطر
Spine, Surgical Wound Infection, Risk Factor
15
27
دکتر سعید
سعیدی نیا
No
دکتر محسن
نوری
No
دکتر پریسا
بهرامیان
No
دکتر رضا
سنجری
No
دکتر ابوالقاسم
مرتضوی
No
دکتر حامد
حنیف
No
دکتر امیر
آذرهمایون
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
مقایسه تأثیر دو روش اسفنکتروتومی داخلی جانبی و تزریق سم بوتولینوم در درمان فیشر آنال
Comparison of Lateral Internal Sphincterotomy and Botulinum Toxin Injection in Treatment of Chronic Anal Fissure
زمینه و هدف: فیشر مزمن آنال یکی از شایع¬ترین بیماری مقعدی می¬باشد. بیشتر این بیماران با درمان¬های نگهدارنده بهبود می-یابند. اما اگر تظاهرات بیمار بیشتر از شش هفته طول بکشد، نوع مزمن می¬باشد. اسفنکتروتومی به عنوان درمان انتخابی فیشر مزمن آنال شناخته می¬شود. اما با عوارض بالقوه طولانی مدتی همراه است. بی¬اختیاری در دفع گاز و مدفوع و عفونت و درد پایدار عوارض ناراحت¬کننده¬ای هستند که در 35% بیماران اسفنکتروتومی شده ممکن است حادث شود.
مواد و روشها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 86 بیمار مبتلا به فیشر مزمن آنال، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. بیماران شامل شرایط به دو گروه تقسیم شدند، گروه یک تحت درمان با تزریق 60 واحد سم بوتولینوم در داخل اسفنکتر داخلی معقدی قرار گرفتند و گروه دوم تحت اسنفکتروتومی داخلی جانبی قرار گرفتند و از نظر میزان بهبودی و عوارض بعد از عمل شامل درد و خونریزی و عود و سایر عوارض در طی پیگیری 3 ماهه با یکدیگر مقایسه شدند.
یافتهها: میزان بهبودی دو هفته پس از درمان برابر با 100% (86 بیمار) بیماران بوده است که از این میان 19 نفر (09/22%) بهبودی نسبی و 67 نفر (91/77%) بهبودی کامل داشته¬اند. میزان بهبودی کامل در دو گروه مورد مطالعه اسنفکتروتومی داخلی جانبی و تزریق سم بوتولینوم به ترتیب برابر با 72/83% (36 مورد) و 09/72% (31 مورد) بوده است. میزان بهبودی نسبی نیز در دو گروه مذکور به ترتیب (7 مورد) 28/16% و (12 مورد) 91/27% بوده است (194/0=P). در پیگیری 3 ماه پس از درمان؛ میزان بهبودی کامل در دو گروه مورد مطالعه اسنفکتروتومی داخلی جانبی و تزریق سم بوتولینوم به ترتیب برابر با 72/83% (36 مورد) و 09/72% (31 مورد) بوده است. میزان بهبودی نسبی در دو گروه مذکور به ترتیب 3/9% (4 مورد) و 98/6% (3 مورد) بوده است. میزان عود در دو گروه اسنفکتروتومی داخلی جانبی و تزریق سم بوتولینوم نیز به ترتیب 98/6% (3 مورد) و 93/20% (9 مورد) محاسبه شد. تفاوت میان میزان بهبودی و عود 3 ماه پس از درمان در دو گروه مورد مطالعه معنی¬دار نبوده است (059/0=P). میانگین مدت زمان درد بیماران در گروه تزریق سم بوتولینوم و اسنفکتروتومی داخلی جانبی به ترتیب برابر با 02/2±77/6 و 48/2 ±98/11 روز بدست آمد (001/0>P). میانگین مدت زمان برگشت به کار بیماران به روز در گروه تزریق سم بوتولینوم و اسنفکتروتومی داخلی جانبی به ترتیب برابر با 56/0±51/1 و 66/2±21/9 روز محاسبه شد (001/ 0>P).
نتیجهگیـری: با توجه به یافته¬های مطالعه حاضر و نتایج درمانی مشابه در دو گروه اسفنکتـرتومی داخـلی جانبی و تزریق سم بوتولینـوم و با در نظر گـرفتن طول مـدت درد کوتاه¬تر و مـدت زمان بازگشـت به کار کمتـر، پس از تزریق بوتولینوم، این روش می¬تواند به عنـوان روش جایگـزین در درمان فیشـر مزمن آنال توصیه گردد. نتیجه¬گیـری قطعی نیاز به انجـام مطالعـات بیشتـر در آینده دارد.
Introduction & Objective: Chronic anal fissure is one of the most common anorectal diseases. Most patients recovered by conservative treatments. But the disease is chronic if clinical manifestations lasts more than six weeks. Sphincterotomy is known as the treatment of choice for chronic anal fissure, although it is associated with long-term potential complications. Flatus and fecal incontinence, infection, and persistent pain are uncomfortable side effects that may occur in 0.35 of patients undergoing sphincterotomy.
Materials & Methods: In a randomized clinical trial, 86 patients with chronic anal fissure were randomly divided into two groups. Eligible patients were divided into two groups: the first group were treated with 60 unit of Dysport injected into the internal anal sphincter, and the second group underwent lateral internal sphincterotomy. Then the rate of recovery and postoperative complications, such as pain, bleeding and recurrence or other complications were compared during the 3-month follow-up.
Results: Two weeks after the treatment, the recovery rate was 100% (86 patients), from which 19 patients (22.09%) had partial improvement and 67 (77.91%) had complete recovery. The complete recovery rate in the two study groups of PLIS and disport injection were (36 cases) 83.72% and (31 cases) 72.09% respectively. The relative recovery rate in the two groups, were 16.28% and 27.91%, respectively (P=0.194). In 3 months follow-up after the treatment, the complete recovery rate in the two groups of PLIS and disport injection groups were (36 cases) 83.72% and (31 cases) 72.09% respectively. The relative recovery rate in the two groups were respectively (4 cases) 9.3% and (3 cases) 6.98%. The recurrence rate between the two groups of PLIS and disport injection groups were respectively (3 cases) 6.98% and (9 cases) 20.93%. The difference between the recovery rate and recurrence rate, 3 months after the treatment in both groups was not significant (P=0.059). The mean duration of pain for the disport injection and PLIS were respectively 6.77±2.02 and 11.98±2.48 days, (P
فیشر مزمن آنال، اسنفکتروتومی داخلی جانبی، تزریق بوتولینوم
Chronic anal Fissure, Lateral Internal Sphincterotomy, Botulinum Toxin Injection
28
34
دکتر حمید رضا
خورشیدی
No
دکتر امیر
درخشان فر
dr_derakhshanfar_a@yahoo.com
No
دکتر حمیدرضا
فریدونیان
No
دکتر امین
نیایش
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
تعیین فراوانی و پیامد انواع خونریزی های تروماتیک مغزی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بعثت شهر همدان طی سالهای 1391 و 1392
Prevalence and Consequences of Various Types of Traumatic Brain Hemorrhage in Patients Referred to Besat Hospital in Hamedan during 2012-2013
زمینه و هدف: آسیب¬های تروماتیک مغزی تهدیدی برای سلامت جوامع می¬باشند و 9% از مرگ¬ها در سراسر دنیا در اثر این نوع آسیب¬ها ایجاد می¬شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی انواع خونریزی¬های تروماتیک مغزی و بررسی عوامل مؤثر بر پیامد حاصل از درمان این بیماران انجام شد.
مواد و روشها: در یک مطالعه گذشته¬نگر به صورت سرشماری پرونده 640 بیمار مراجعه¬کننده طی سال¬های 1391 و 1392 به اورژانس بیمارستان بعثت شهر همدان مبتلا به خونریزی¬های تروماتیک مغزی که در سی¬تی اسکن مغزی دارای شواهد خونریزی در طی 6 ساعت اول بعد از تروما بودند، مورد بررسی قرار گرفت. در مورد بیمارانی که در بیمارستان فوت شده بودند، پیامد خونریزی مشخص بود و برای تعیین پیامد 6 ماهه خونریزی در بیمارانی که حین ترخیص از بیمارستان زنده بودند، با این بیماران یا خانواده آنها مصاحبه تلفنی انجام و مقیاس پیامد گلاسکوی بیمار مشخص گردید. داده¬ها وارد نرم افزار آماری SPSS ویرایش 18 شدند و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری کای اسکوار آنالیز شدند. سطح معنی¬داری آزمون¬ها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین سنی در مردان و زنان به ترتیب 88/20±42/38 و27/24± 59/43 سال بود. 100 نفر (41/71%) از بیماران مرد بودند. در 413 بیمار (53/64%) خونریزی ایزوله وجود داشت.خونریزی ساب آراکنوئید با 261 مورد (78/40%) بیشترین نوع خونریزی را تشکیل می¬داد. فراوانی تمامی خونریزی¬های تروماتیک مغزی اعم از ایزوله و ترکیبی در مردان بیش از زنان بود (01/0≥P ). فراوانی خونریزی¬های تروماتیک مغزی در گروه سنی 16 تا 30 سال بیش از سایر گروه¬های سنی بود (207 نفر معادل 34/32%) (001/0≥P ). مقیـاس کمای گلاسکو بدو ورود در 287 مـورد (8/44%) از بیماران 14یا 15 و در 223 مـورد (8/34%) از بیمـاران 3 تا 8 بود. پیامـد خونریزی¬های مغزی در 228 نفر (6/35%) از بیمـاران مـورد مطالعه مـرگ یا وضعیت نباتی پایدار بود (مقیاس پیامد گلاسکو: 2-1). در 86 نفـر (4/13%) از بیماران ناتوانی شدید وجود داشت (مقیاس پیامد گلاسکو: 3). در بین خونریزی¬های ایزوله 125 نفر (65/88%) از بیماران مبتلا به خونریزی اپی دورال، 47 نفر (84/38%) از مبتلایان به هماتوم ساب دورال، 52 نفر (74/54%) از مبتلایان به خونریزی ساب آراکنوئید و 38 نفر (86/67%) از مبتلایان به خونریزی اینتراونتریکولار، خونریزی اینتراکرانیال بهبود یافته یا دچار ناتوانی متوسـط شدند (مقیاس پیامد گلاسکو: 4 و 5). مقیاس کمای گلاسکو در 64 بیمار (19/28%) از بیمارانی که خونریزی ترکیبی داشتند 4 یا 5 بود (001/0≥ P).
نتیجهگیـری: طبق نتایج به دست آمده خونریزی¬های تروماتیک مغزی در جوانان شایع¬تر بوده و خونریزی ساب آراکنوئید شایعترین نوع خونریزی تروماتیک مغزی است که به تنهایی و یا همراه با سایر خونریزی¬ها دیده می¬شود و بین خونریزی¬های ایزوله، هماتوم اپی دورال بیشترین فراوانی را دارد. نوع خونریزی¬های تروماتیک مغزی با سن، جنس، نوع تروما و مقیاس کمای گلاسکو اولیه ارتباط دارد و نوع تروما با سن و جنس مرتبط است. سن، مقیاس کمای گلاسکو بدو ورود، نوع تروما و نوع خونریزی بر روی پیامد خونریزی¬های تروماتیک مغزی تأثیرگذار هستند و پیامد بیماری ارتباطی با جنس ندارد.
Introduction & Objective: Brain trauma is a threat to the health of communities and 9% of all deaths throughout the world are caused by this type of injury. The purpose of this study was to determine the frequency of traumatic brain hemorrhage and factors influencing the consequences of the treatment of these patients.
Materials & Methods: In a retrospective study, 640 patients’ records referred to Besat Hospital in Hamedan during 2012-2013, who had the evidence of hemorrhage during the first 6 hours after trauma in their CT scan, was investigated by census sampling method. In the case of patients who had died in the hospital, hemorrhage was specified, but to determine the result of 6 months of hemorrhage in patients who were alive at the time of discharge from the hospital, telephone interviews were done with patients or their families and GOS (Glasgow Outcome Score) were specified. Data were entered into the SPSS software, version 18, and they were analyzed using descriptive statistics and chi-square test. The significant level of tests was less than 0.05.
Results: The average age of men and women was 20.88 ± 38.42 and 24.27 ± 43.59 years, respectively. 100 persons (71.41%) of the patients were male. In 413 patients (64.53%) there was isolated hemorrhage. Subarachnoid hemorrhage formed most cases of hemorrhage with 261 cases (40.78%). The frequency of all traumatic brain hemorrhage, either isolated or combined, was more in men than women (P ≥ 0.01). The frequency of all traumatic brain hemorrhages for the age group of 16 to 30 years were more likely than other age groups (207 to 32/34%) (P ≥ 0.001). GCS on the admission of 287 cases of patients (44.8%) were 14 or 15 and in 223 cases of patients (34.8%) were 3 to 8. Consequences of cerebral hemorrhage in 228 patients (35.6%) of patients was death or stable vegetative state (GOS: 1-2). In 86 patients (13.4%), there was severe disability (GOS: 3). Among the isolated hemorrhages, 125 patients (88.65%) had epidural hemorrhage, 47 patients (38.84%) had subdural hematoma, 52 patients (54.74%) had subarachnoid hemorrhage, and 38 patients (67.86%) had intraventricular hemorrhage. Intracranial hemorrhage were improved or had a moderate disability (GOS: 4-5). Glasgow outcome scale in 64 patients (28.19%) who had a combination hemorrhage was, 4 or 5 (P ≥ 0.001).
Conclusions: According to the obtained results, traumatic brain hemorrhage is more common in young and subarachnoid hemorrhage is the most common type of traumatic brain hemorrhage which is observed alone or in combination with other hemorrhages and epidural hematoma is the most common among isolated hemorrhages. The type of traumatic brain hemorrhage has correlation with age, gender, type of trauma and initial GCS and the type of trauma is related to age and gender. Age, GCS on admission, type of trauma and hemorrhage type are effective on the consequences of traumatic brain hemorrhage, but the consequences are not related to gender.
تروما، خونریزی مغزی، پیامد
Trauma, Brain Hemorrhage, Outcome
35
44
دکتر مشهود
آقاجانلو
No
دکتر محمد
باقری
dr_bagheri@Yahoo.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
بررسی فراوانی پرفشاری خون در زنان مبتلا به دیابت بارداری در بیمارستان الزهرا رشت، 1390-1391
A Survey of the Prevalence of Hypertension in Women with Gestational Diabetes in Al-Zahra Hospital, 2011-2012
زمینه و هدف: دیابت بارداری یک بیماری شایع ولی بدون علامت و در عین حال پرعارضه می¬باشد و اختلالات فشار خون در زنان مبتلا به دیابت بارداری شایع می¬باشد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی پرفشاری خون در دیابت بارداری و عوامل احتمالی همراه با آن در زنان بستری شده برای کنترل دیابت بارداری در بیمارستان الزهرا رشت بود.
مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی داده¬های مربوط به 421 بیمار با دیابت بارداری کلاس A2 که بین فروردین 1390 تا اسفند 1391 در بیمارستان الزهرا رشت برای کنترل دیابت بارداری بستری شده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای هر بیمار فرمی شامل: سن بیمار، سن حاملگی، تعداد حاملگی¬ها، تعداد زایمان¬ها، تعداد سقط¬ها، سابقه بیماری¬های قبلی (بیماری قلبی، اختلال چربی خون و ...)، سابقه خانوادگی دیابت و پرفشاری خون و وجود پرفشاری خون (پر فشاری خون اولیه، پر فشاری خون برخاسته از بارداری و پره اکلامپسی) تکمیل گردید. داده¬ها پس از جمع¬آوری وارد نرم افزار 16 SPSS شدند و با استفـاده از آزمون¬های آماری کای دو و رگرسیون لجستیک مورد تجـزیه و تحلیل قرار گـرفتند. مقدار احتمال کمتر از 05/0 معنی¬دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: از بین زنان مورد بررسی 175 نفر یعنی 6/41 درصد مبتلا به پرفشاری خون بودند. توزیع فراوانی گروه¬های سنی (001/0> P)، سن بارداری (001/0> P)، سابقه بیماری قبلی (001/0= P)، سابقه خانوادگی دیابت (038/0= P) و سابقه خانوادگی پرفشاری خون (001/0> P) بین دو گروه زنان مبتلا به پرفشاری خون و غیر مبتلا به پرفشاری خون از نظر آماری معنی¬دار بود. در آنالیز رگرسیون مشخص شد که داشتن سن بالای 35 سال (بازه اطمینان 95% = 8/3-5/1) 3/2 برابر، سابقه بیماری قبلی (بازه اطمینان 95% = 8/12-5/1) 3/4 برابر و سابقه خانوادگی پرفشاری خون (بازه اطمینان 95% = 6/12-9/2) 6 برابر شانس بروز پرفشاری خون در حین بارداری را افزایش می¬دهد. سایر متغیرهای مورد بررسی تأثیری بر افزایش یا کاهش شانس ابتلا به پرفشاری خون نداشتند.
نتیجهگیـری: با توجه به میزان بالای فراوانی ابتلا به فشار خون حین بارداری در زنان مبتلا به دیابت بارداری و با توجه به عوامل خطر مشخص شده لازم است، افراد در معرض خطر تحت مراقبت¬های کنترلی دقیق قرار گیرند تا بتوان از بروز پرفشاری خون و عوارض آن پیشگیری کرد.
Introduction & Objective: Gestational diabetes is a common disease, it is but asymptomatic with high morbidity. Hypertension is more common in women suffering from gestational diabetes. The purpose of this study was to evaluate the frequency of hypertensive disorders in patients with gestational diabetes (class A2) and its risk factors in women with gestational diabetes, who were admitted to Al-zahra hospital in Rasht.
Materials & Methods: This descriptive-analytical cross-sectional study was conducted on 421 patients with gestational diabetes (class A2) who were admitted to Al-Zahra hospital in Rasht, Iran, from April 2011 to March 2013. Data including age, gestational age, parity, number of births, number of abortions, previous medical history (heart disease, hypertension, dyslipidemia, etc.), family history of diabetes or hypertension, and hypertension (primary hypertension, pregnancy induced hypertension and pre-eclampsia) were collected. The data were analyzed by SPSS, version 16. Chi squire test and logistic regression were used. P-value less than 0.05 were considered as significant.
Results: Hypertension was diagnosed in 175 (41.6%) of patents. Frequency distribution of age groups (P < 0.001) gestational age (P < 0.001), history of previous diseases (P = 0.001), family history of diabetes (P = 0.038), and family history of hypertension (P < 0.001), between two groups of patients with and without hypertension were statistically significant. Logistic regression revealed that having age more than 35 years, 2.3 times (95% confidence interval (CI): 1.5-3.8), history of previous diseases 4.3 fold (95% CI: 1.5-12.8), and family history of hypertension 6 fold (95% CI: 2.9-12.6), odds of incidence of hypertension will be increased. But other surveyed variables were not effective in increasing or decreasing the odds of hypertension incidence.
Conclusions: Considering high prevalence of pregnancy hypertension in women with gestational diabetes and its determined risk factors, it is necessary that high risk pregnant women with gestational diabetes receive appropriate care for the prevention of hypertension incidence and its complications.
فشار خون بارداری، دیابت بارداری
Hypertension in Pregnancy, Gestational Diabetes
45
53
دکتر فریبا
میربلوک
No
دکتر مریم
اصغرنیا
Maryamasgharnia@yahoo.com
No
دکتر آبتین
حیدرزاده
No
دکتر مهسا
حقیقی
No
دکتر فریماه
میربلوک
No
سیده فاطمه
دلیل حیرتی
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
ارتباط بین عوامل خطرزای بیماران همودیالیزی و قابل دستیابی شدن فیستولهای شریانی وریدی تعبیه شده برای همودیالیز در بیمارستان هاشمی نژاد
The Relationship between Risk Factors of Hemodialysis Patients and Arterio Venus Fistula Maturation at Hasheminezhad Hospital
زمینه و هدف: نارسایی مزمن کلیوی ناشی از آسیبدیدگی کلیه می¬باشد و در مرحله پیشرفته آن کارکرد کلیهها به طور دائمی کاهش مییابد. رایجترین درمان بیماری مرحله انتهایی کلیوی در سراسر دنیا همودیالیز است که برای انجام آن، برقراری ارتباط بین دستگاه دیالیز و سیستم گردش خون ضروری است. فیستول شریانی وریدی از مناسبترین روشها برای دستیابی عروقی میباشد، اما قابل دستیابی شدن فیستول (مچوریشن) برای همودیالیز، زمانبر بوده و عوامل مختلفی در طول این زمان دخالت دارند. این مطالعه به منظور بررسی نقش عوامل خطرزای بیماران (سابقه فشارخون، دیابت و نارسایی قلبی) بر روی مدت زمان قابل دستیابیشدن فیستول انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه به روش تطبیقی - مقطعی و به صورت تحلیل توصیفی و آیندهنگر بر روی مشخصات 87 بیمار که در سال 1389 در بیمارستان هاشمی¬نژاد تحت جراحی تعبیه فیستول برای همودیالیز قرارگرفتند، انجام شد. از این بیماران که مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی بوده و رضایت آگاهانه برای ورود به مطالعه داشتند، مشخصات فردی و سوابق بالینی قبل از عمل جراحی، مشاهدات حین عمل جراحی، عوامل خطرزا و زمان قابل دستیابی شدن فیستول برای همودیالیز موفق ثبت شده و سپس با استفاده از روش رگرسیون لجستیک، پردازش شدند.
یافتهها: درختهای تصمیم حاصلشده، بیانگر نقش معنادار فشارخون سیستولیک بیماران در به تعویق افتادن زمان قابل دستیابی شدن فیستول دارد. همچنین پیشبینی وضعیت مچوریشن با دقت 59/70 درصد انجام شد. ضمناً عوامل خطرزای نارسایی قلبی و دیابت و سابقه فشارخون، زمان قابل دستیابی شدن فیستول بیمار را به تعویق میاندازند که بیشترین تأثیر منفی را نارسایی قلبی و سپس دیابت دارند.
نتیجهگیـری: این پژوهش نشان داد اندازهگیری و کنترل فشارخون سیستولیک بیماران، میتواند به عنوان یکی از متغیرهای ضروری در قابل دستیابیشدن فیستول جهت همودیالیز موفق مورد استفاده قرار گرفته و از تأخیر فرآیند درمان بیمار جلوگیری نماید. همچنین نتیجه گرفتیم که با کمک مدل رگرسیون لجستیک میتوان به روابط نهفته در بین مشخصات پزشکی با وضعیت بیمار پی برده و از این دانش برای پیش بینی ابتلاء بیماران جدید نیز استفاده نمائیم.
Introduction & Objective: Chronic Kidney Disease (CKD) is a complicated kidney defect causing permanent failure in renal function in progressive stages. Hemodialysis (HD) is the most accepted treatment to maintain body’s fluid/mineral homeostasis at the terminal stages of the disease. Arterio Venus Fistula (AVF), is the most practical way of providing proper access to the blood circulatory system. However, maturation of the fistula is a challenge for both patient and his surgeon, since there are number of variables interfering with the whole process.
Materials & Methods: By using cross-sectional and prospective method, the medical history of 87 patients before and during the AVF creation surgery and risk factors such as history of blood pressure abnormalities, diabetes and congestive heart failure, as well as the successive development of AVF was studied and finally processed, logistic regression.
Results: The ‘decision tree’ indicated the significant impact of the systolic blood pressure (SBP) in the delay of the patient’s AVF maturation. The prediction of AVF maturation was made with a 70.59% precision, in regard to their BP condition. Also the risk factors of HD patients - Ischemic Heart Disease (IHD), Diabetes Mellitus (DM) and their Blood pressure - delay Maturation time; IHD and then DM have the greatest negative impacts.
Conclusions: This study demonstrated that monitoring of patients SBP is one of the important steps in the management of the cardiovascular variables interfering with the development of the AVF and therefore, produces some delay in the process of the patient’s HD. Also the logistic regression can assist in revealing the hidden relationship between patient’s medical histories with his general condition, and this helps in the prediction of the potential disorders.
همودیالیز، فشارخون، فیستول شریانی وریدی
Hemodialysis, Blood Pressure, Arterio Venus Fistula
54
64
دکتر مرتضی
خوانینزاده
m-khavanin@tums.ac.ir
No
مهندس محمد
رضاپور
No
مهندس الهه
خوانینزاده
No
مهندس محمود
بالینپرست
No
مهندس حسن
رضاپور
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
بررسی تولیدات علمی جامعه جراحان ایران بر اساس مقالات نمایه شده در پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی ISI))
A Review of Scientific Production of Iranian Surgeons’ Community in the ISI Database
زمینه و هدف: در سال¬های اخیر مسئولان بلندپایه کشوری به مطالعات سنجش و تولید علم در سطح داخل و خارج از کشور بسیار اهمیت می¬دهند و در همین راستا ترویج تولید علم در قالب مقاله در سطح مجلات ISI به اعضای هیئت علمی و پژوهشگران توصیه می¬شود، در این راستا نشان دادن وضعیت تولید علمی و انتشار مقاله در پایگاه اطلاعاتی ISI می¬تواند این امکان را به مسئولان امور پژوهشی کشور بدهد که با آگاهی از این وضعیت تولید علمی بهتر بودجه¬های پژوهشی و منابع انسانی را سازماندهی و تخصیص بدهند. در این راستا پژوهش جاری سعی دارد تا نمایی کلی و معتبر از تولیدات علمی جامعه جراحان ایران را در قالب مقاله¬ای به انتشار درآورد تا مسئولین ذیربط در این زمینه آگاهی¬های مفید و مستدلی بدست بیاورند و در تخصیص بهتر منابع و امکانات بتوانند عمل کنند.
مواد و روشها: داده¬های این پژوهش، با استفـاده از بروندادهای پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی گردآوری شده است. بازه زمانی از سال 1992 الی پایان سال 2014 می¬باشد. جهـت انجام این کار اصطلاح جراحی در مکان کلید واژه و محدود به ایران وارد گردید و نتایج به دست آمده به وسیله مـوتور آنالیز این پایگاه تحلیل و سپس داده¬ها با نرم افزار اکسل جهت تحلیل بیشتر استفاده گردید.
یافتهها: نتایج حاصل از یافته¬های این پژوهش نشان داد که به طور کلی از سال 1992 الی 2014 تعداد 2909 مقاله به وسیله پژوهشگران ایرانی در حوزه جراحی تولید شده است. با توجه به آمار و ارقام تولیدات علمی پژوهشگران کشورمان در این حوزه، بیش از 60 درصد تولیدات علمی در پنج سال منتهی به سال 2014 صورت گرفته است. تولیدات علمی در این پنج سال بیش از سی سال گذشته بوده است. از نظر برترین دانشگاه¬ها و مؤسسات از نظر بیشترین تولیدات علمی، دانشگاه علوم پزشکی تهران تعداد 725 مقاله معادل 92/24 درصد از کل تولیدات علمی این حوزه را به خود اختصاص داده است که از این حیث در جایگاه اول قرار می-گیرد. از نظر مشارکت بین¬المللی، پژوهشگران ایرانی در حوزه جراحی تا سال 2009 تنها در 150 مقاله مشارکت بین¬المللی داشته¬اند، اما از سال 2009 به بعد یعنی تنها در فاصله 5 سال در 545 مقاله خود مشارکت بین¬المللی داشته¬اند، به طور کلی در کلیه سال¬های مـورد بررسی پژوهشگـران ایرانی در این حوزه تنها در 695 مقاله مشارکت بین¬المللـی داشته¬اند. بیشتـرین مشارکـت بین¬المللی با آمریکا با 311 مقاله می¬باشد.
نتیجهگیـری: رشد پرشتاب علمی در تولیدات علمی جامعه جراحان ایران به خوبی مشهود می¬باشد که می¬تواند به عنوان یک الگو برای سایر حوزه¬های علوم علی¬الخصوص حوزه¬های پزشکی مورد توجه قرار گیرد. هر چند مشارکت بین¬المللی در پنج سال منتهی به سال 2014 چهار برابر شده است، ولی همچنان باید در این رابطه تلاش خود را دوچندان نمایند، چرا که مشارکت بین-المللی می¬تواند علـم روز و تجربیات بین¬المللی را وارد کشور نموده و علاوه بر اینکه زمینه رشد علمی، زمینه رشد شغلی و حرفه¬ای و بهبود فعالیت¬های کاری را نیز می¬تواند به همراه داشته باشد.
Introduction & Objective: In recent years high ranking officials of Iran have emphasized more and more on scientometric studies and scientific productivity in journals inside and outside of the country. In this regard, promotion of science production in the article format ISI journals’ level is recommended among faculty members and researchers. Therefore, showing the status of scientific productivity and the publishing of papers in journals of ISI database can give a better picture in this regard to research officials of Iran, so that they can allocate research budget and human resources in a better way. The study tries to give a prefect and reliable view on scientific productivity of Iranian surgery community in the format of articles.
Materials & Methods: The data of this study has been collected from three sub databases of the ISI database. Duration of the study was from 1992 to 2014. Entering the keyword of SERGERY in topic search of ISI database and limiting it to Iran, the retrieved items were analyzed by the analysis engine of the database, and then the data were further analyzed by the EXCEL software.
Results: Our findings shows that from 1992 until 2014 totally 2909 articles have been published by Iranian surgery researchers in journals indexed in ISI journals. This data also revealed that more than 60% of all productions have been made in the five recent years and that the scientific productivity of researchers in this field in these 5 years is more than the previous 30 years. From the viewpoint of the most active higher education institute in Iran, it was found out that Tehran University of Medical Sciences with publishing 725 articles (24.92%) of all scientific productivity in this area, stands at the top level first. From the viewpoint of international collaboration, our findings show that up to 2009 only 150 articles were published with international collaboration while during the last 5 years 545 articles have been published with international collaborators. All the articles with international collaborations in the years under study were 695, while out of these 695 articles 311 articles were published with American researchers.
Conclusions: It is obvious that the fast growth of scientific productivity of Iranian surgery community could be clearly observed and the fast growth in this area of research could be taken into consideration for other areas of medical research. It was found out that international scientific collaboration in the last 5 years have tremendously increased in this research area and this international collaboration can bring new ideas and experiences to the country, and therefore cause professional and scientific growth of researchers in Iran.
تولیدات علمی، جراحان، مقالات علمی
Scientific Production, ISI Database, Scientific Articles
65
73
رحیم
علیجانی
alijanir@pnu.ac.ir
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
مقایسۀ پیامدهای دو تکنیک لاپاراسکوپی و جراحی باز در درمان جراحی بیماری واریکوسل 96 بیمار در مراکز درمانی الوند و بعثت شهرستان همدان
Comparison of Two Methods in Surgical Treatment of Varicocele: Laparascopic and Open Surgery of 96 Cases at Alvand and Besat Hospital in Hamedan
زمینه و هدف: واریکوسل گشاد شدن وریدهای تستیکولار و شبکه وریدی پمپنی فرم در محدوده طناب اسپرماتیک است. درمان¬های متفاوتی همانند جراحی باز، میکروسرجری، لاپاراسکوپی، اسکلروتراپی و موارد دیگر برای واریکوسل وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه پیامدهای دو تکنیک لاپاراسکوپیک و باز در درمان جراحی بیماری واریکوسل بود.
مواد و روشها: در یک مطالعـه مـداخله¬ای تصـادفی شده، 96 بیمار مراجعه¬کننده به مراکز درمانی الوند و بعثت شهرستان همدان با تشخیص قطعی واریکوسل، پس از تکمیل فرم رضایت¬نامه تحت بررسی قرار گرفتند. سایز تستیس با استفاده از کولیس ورنیه در عرض و ارتفاع اندازه¬گیـری شد و بیمـاران تحت آنالیـز مایع سمن قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی در 2 گروه (48 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. پیگیری بیماران جهت ارزیابی هر گونه عارضه مرتبط با درمان مثل عفونت زخم، هیدروسل، هماتوم و... تا 1 ماه ادامه داشت. بررسی از نظر عود یا عدم درمان به صورت وجود واریکوسل بارز کلینیکی علیرغم درمان و ارزیابی¬های مرتبط با فاکتورهای ناباروری پس از 6 ماه انجام شد. ارزیابی از جهت سایز تستیس و آنالیز سمن پس از 3 و 6 ماه بود. در پایان 6 ماه نتایج در دو گروه مقایسه شدند. اطلاعات جمع¬آوری شده با استفاده از شاخص¬های فراوانی، میانگین، انحراف معیار و در موارد مورد نیاز برای با استفاده از آزمون آماری تی تست و تی تست زوج و در موارد مقایسه داده¬های کیفی با استفاده از آزمون کای اسکور آنالیز انجام شد. مبنای معنی¬داری نتایج 05/ 0P ≤ در نظر گرفته شد.
یافتهها: آنالیز سمن در کل بیماران بعد از 6 ماه در مقایسه با قبل از عمل، تفاوت واضحی را به نفع بهبود این فاکتورها بعد از عمل نشان داد. در هر گروه هم به صورت جداگانه این ارزیابی¬ها انجام شد و در هر دو گروه لاپاراسکوپی و باز تفاوت معنی¬دار آماری به نفع بهبود فاکتورهای آنالیز سمن وجود داشت. تغییرات در این فاکتورها قبل و بعد از عمل در دو گروه مقایسه شد و تفاوت آماری معنی¬داری مشاهده نشد. به این معنی که دو گروه از نظر تأثیر بر فاکتورهای باروری تفاوتی نداشتند. هیچ عودی از واریکوسل در طی 6 ماه گزارش نشد. زمان اقامت در بیمارستان در دو گروه تفاوت معنی¬داری نداشت. از نظر عوارض مرتبط با جراحی تفاوت آماری معنی¬داری بین دو گروه وجود نداشت.
نتیجهگیـری: جراحی واریکوسلکتومی باز و واریکوسلکتومی لاپاراسکوپیک دارای برآیندهای پس از عمل تقریباً برابر از نظر میزان بهبود پارامترهای مایع منی و عوارض پس از جراحی می¬باشند. البته مطالعات بیشتری در آینده با حجم نمونه بالاتر و طول مدت پیگیـری بیشتر مـورد نیاز است تا با اطمینان بیشتری در مورد مزایا و معایب این دو روش به قضاوت پرداخت.
Introduction & Objective: Varicocele is the loosening of testicular veins and the pump form venous channel within the spermatic cord. There are different treatments for varicocele, as open surgery, microsurgery, laparoscopy, sclerotherapy and other techniques. The purpose of this study was to compare between the outcomes of laparoscopic and open techniques in the surgical treatment of varicocele.
Materials & Methods: In a randomized interventional study, 96 patients referring to Alvand and Besat hospitals of Hamedan were diagnosed to have Varicocele, and after filling the informed consent they were included in the study. Patients with a confirmed diagnosis of varicocele, were studied after filling the testimonial. Testicles size was measured by using vernie calipers in width and height and the patients underwent the analyzing of their semen fluid. The patients were randomly assigned into 2 groups (n = 48 per group). Following-up the patients in order to assess any effects related to the treatment, such as wound infection, hydrocele, hematoma, and etc. lasted up to 1 month. Examining with regard to the recurrence or lack of examination of the form obvious clinical varicocele was conducted, despite the treatment and related examines with infertility factors after 6 months. The assessment of the size of the testis and analysis of semen was done after 3 and 6 months. At the end of 6 months, the results were compared between the two groups. Data collected were analyzed, using the indicators of frequency, mean, SD and in necessary cases were analyzed using t-test and paired t-test, and in cases of comparing qualitative data it was analyzed by using Chi-square test. The significance of the results were considered P ≤ 0.05.
Results: The semen analysis after 6 months, in all patients, indicated a significant difference in favor of the improvement of these factors after the surgery, in comparison with to the state before the surgery. These evaluations were performed separately in each group and in both laparoscopic and open groups a statistically significant difference was observed in favor of improving semen analysis factors. Changes in these factors before and after the surgery were compared in both groups and no significant statistical difference was observed. This means that both groups had no differences regarding the effect on fertility factors. No varicocele recurrence was reported within 6 months. Hospital stay was had no significant differences between the two groups. Also, no significant difference was observed between the two groups, regarding the effects associated with surgery.
Conclusions: Open varicocelectomy surgery and laparoscopic varicocelectomy surgery have approximately equal post-surgery consequences, regarding improved parameters of semen liquid and post-surgery effects. However, further research with larger sample size and longer follow-up period is required so that we could judge about the advantages and disadvantages of the two methods with greater certainty.
واریکوسلکتومی، لاپاراسکوپی، جراحی باز
Varicocelectomy, Laparoscopy, Open Surgery
74
81
دکتر منوچهر
قربان پور
No
دکتر امیر
درخشان فر
dr_derakhshanfar_a@Yahoo.com
No
دکتر امین
نیایش
No
دکتر مرضیه
زارعی
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
گزارش یک مورد گره خوردن ایلئوسیگموئید
A Case Report of Ileosigmoid Knotting
گـره خوردن ایلئوسیگموئید زمانی رخ میدهد که ایلئوم دور پایه بزرگ کولون سیگموئید پیچ میخورد. این امر موجب انسداد با لوپ بسته میشود که حاصل آن میتواند ایسکمی و نکروز سیگمـوئید، ایلئوم یا هر دو باشد. باتوجه به شیوع کم بیماری و پیشرفت سریع به سمت گانگـرن در اکثر موارد تشخیص با تأخیـر صورت میگیرد. این بیماری در مردان بزرگسال شایعتراست و معمولاً اوج بروز آن در دهـه چهـارم زندگی است. بیمار آقای 32 ساله به دلیل درد شکم ناگهانی از شب قبل از مراجعه با تابلوی پریتونیت کاندید لاپاراتومی شد. یافته حیـن عمل تورشن ایلیوم به دور کولـون سیگموئید و گانگرن کامل سیگموئید و روده باریک در محل ایلیوم و نیمی از ژژنوم بود که با رزکسیـون روده باریک و آناستوموز و سیگمـوئیدکتومی و کولوستومی انتهایی و هارتمن درمان شد. 6 ماه بعد کولوستومی بسته شد. این بیمـار نادر از این نظر که گانگرن همزمان دو ناحیه از دستگاه گوارش با خونگیریهای متفاوت را تشریح مینماید، شایسته گزارش است.
Ileosigmoid knotting occurs when the ileum wraps around the base of an elongated sigmoid colon, thus producing two closed-loop obstructions, with the possibility of ischemia and necrosis of either the ileum or sigmoid colon. Because of low incidence of the disease and its rapid progression to bowel gangrene, the diagnosis of the disease occurs late for most patients. ISK is more common in adults, with peak of its occurrence in 4th decade of life. A 32 years male patient with sudden onset abdominal pain which lasted for 12 hours, was operated by provisional diagnosis of acute of abdomen. Exploratory laparatomy revealed torsion of ileum around the sigmoid colon along with the gangrene of both of them. Resection of small bowel, with primary anastomosis, sigmoidectomy with end colostomy plus Hartman pouch was performed. Finally colostomy closed after 6 months.
ولولوس، ایلئوم ،سیگموئید
Volvulus, Ileum, Sigmoid
82
87
دکتر سیدهادی
میرهاشمی
sh.mirhashemi@gmail.com
No
دکتر اسماعیل
حاجی نصرالله
No
دکتر رضا
حسینپور
No
دکتر بهادر
اشیدری
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
گزارش یک مورد پارگی فراموش شده دیافراگم به دنبال ترومای بلانت شکمی
A Case Report of Missed Diaphragmatic Rapture following Abdominal Blunt Trauma
دیافراگم ساختار عضلانی - اسکلتی و گنبدی شکلی است که حفره شکم را از قفسه سینه جدا می¬کند، پارگی دیافراگم می¬تواند در زمینه ترومای بلانت، ترومای نافذ و یا در زمینه دستکاری¬های پزشکی اتفاق بیفتد. این پارگی معمولا مخفی و از تشخیص به دور می-ماند. شیوع پارگی دیافراگم 16/0تا 5 درصد است. تشخیـص دیر هنگام آن تنها در زمان ورود احشای شکمی به داخل حفره قفسه سینه اثبات می¬شود و علائم بالینی آن ثانویه به فتق احشا می¬باشند. در این مقاله به معرفی آقایی 35 ساله می¬پردازیم که به دلیل پارگی دیافراگم تحـت عمل جراحی قرار گرفته، این بیمـار سابقه ترومای بلانت طی تصادف را در یک سال قبل داشته است. با توجه به اینکه تشخیـص این پارگی به دنبال تـرومای بلانت شکمی در زمان معاینه اول بیمار و به خصوص زمانـی که پارگـی بدون ورود احشاء به حفـره قفسه سینه باشد، مشـکل است. ظن بالینی قوی با توجه به علائم بالینی و یافته¬های رادیوگرافیـک تشخیص را برای ما مسجل می-سازد.
Diaphragm is a skeletal-muscle dome-shaped structure which separates abdominal cavity from thoracic cavity. Diaphragmatic rupture may occur in blunt trauma, penetrating trauma or iatrogenic interventions. This rupture generally remains hidden and out of diagnosis. The prevalence of diaphragmatic rupture is 0/16-5 percent. It's delayed diagnose only is proved when herniation of abdominal viscera into thoracic cavity is occurred and the symptoms following visceral herniation get’s hyalited. In this study we report the case of a 35 years-old man who has been operated with diaphragmatic rupture. This patient had a blunt trauma history in a car accident, one year ago. As the diagnose of this rupture following abdominal blunt trauma in the first patient’s examination is problematic, especially when the rupture of the diaphragm is by without herniaition into hemithorax, a good clinical suspicion, considering clinical symptoms and radiographic finding ,confirms the diagnosis.
ترومای بلانت، پارگی دیافراگم، فتق
Blunt Trauma, Diaphragmatic Rupture, Herniation
88
93
دکتر امین
رضازاده
aminrezazadeh50@yahoo.com
No
دکتر یوسف
شفایی
No
دکتر ایرج
فیضی
No
مینا
میرزایی
No
مینا
خلقی فرد
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
برنامه ریزی بلایا و فوریت ها در نظام بهداشت و درمان
Planning for Disasters and Emergencies in the Health System
بلایا و فوریت¬ها قدمتی برابر با خلقت کره زمین دارند. به دنبال وقوع بلایا در داخل و یا خارج از مراکز درمانی و بیمارستان¬ها، این مراکز به صورت ناگهانی و پیش بینی نشده با طیف وسیعی از مصدومین و قربانیان نیازمند به اقدامات درمانی و غیر درمانی جسمی و روانی روبرو می¬شوند. بنابراین آنها ملزم هستند، علاوه بر بیماران و مددجویان از پیش بستری شده، به مجروحین ناشی از حادثه اخیر نیز خدمات رسانی کنند که در نهایت سبب ایجاد اختلال جدی در ذخیره تجهیزات و داروهای حیاتی و عملکرد انسانی و فنی اینگونه مراکز می¬شود. جهت کاهش خطر و آماده¬سازی در راستای روبرویی و پاسخگویی به بلایا و فوریت¬ها لازم است، در مرحله پیش از وقوع بلایا، برنامه¬ریزی¬های لازم صورت پذیرد که شامل سه شکل برنامه¬ریزی می¬باشد. برنامه جامع بلایا که به نحوی به پیاده¬سازی سیستم فرماندهی حادثه کمک می¬نماید و قابل پیاده¬سازی برای تمامی بحران¬ها است. برنامه اقتضایی که بر مبنای سناریوهای محتمل الوقوع مربوط به خطرات داخل و یا خارج سازمان تدوین می¬شود و بر مبنای خروجی تحلیل ریسک سازمان است. نهایتاً برنامه استمرار شغلی است که به ارایه حداقل خدمت به بیماران بستری کمک می¬نماید. این برنامه¬ها تسهیلات لازم را برای سیستم بهداشت و درمان فراهم می¬کند تا در صورت وقوع بلایا به ارایه خدمات ایمن و باکیفیت به بیماران بپردازند. این مقاله به توصیف و تشریح برنامه¬های فوق¬الذکر می¬پردازد.
The history of disasters dates back to the formation of the earth. Usually, after each disaster, hospitals and health centers deal with surge of causalities. Therefore, they must not only treat inpatients but also the patients who attend the system as a result of the disasters. This may create insufficiency or lack of drugs, instruments, and human resources. One solution to solve the problem is to plan for preparations for such events. This includes three types of planning. A comprehensive plan helps the health system to put into action the command system, and is applicable to all types of disasters. Contingency plan is scenario-based and is designed for the most probable internal or external disasters, and the risk analysis helps to decide appropriate scenarios. Finally business continuity plan helps to serve the routine patients in hospitals or health centers. These plans help the system to respond, with safe and high quality services, to the patients during disasters. This paper illustrates and clarifies the three above-mentioned types of plans.
بلایا، فوریت ها، نظام بهداشت
Disasters, Emergencies, Health System
94
99
دکتر سید حسام
سیدین
h.seyedin@iums.ac.ir
No
نرگس
روحی
No
دکتر رضا
دهنوی
No
مهدی
بهرامی
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
ویژگی های یک مقاله علمی ـ پژوهشی
در جریان برگزاری کنگرۀ شاخۀ ایرانی کالج جراحان آمریکا در جزیره کیش به تاریخ 8-10 بهمن ماه سال 1393 با شخصیتی ممتاز از کشور همسایه افغانستان آشنا شدیم. آقای دکتر محمد حسن فرید، جراح، معاون علمی دانشگاه هرات و شاعر، که دیوان اشعار هم منتشر نموده¬اند، از ذوق و هنر خود برای علم جراحی استفاده کرده و از جمله اشعار بدیع وی مجموعه¬ای است که ویژگی¬های بخش¬های مختلف یک مقاله علمی ـ تحقیقی را توصیف نموده است. بیان ساده، گویا، شیرین و شیوا در این ابیات بی¬نظیر است، لذا از ایشان دعوت به همکاری با جامعۀ جراحان ایران بعمل آمد و وی نیز به گرمی پذیرفته و مجموعۀ زیر را جهت درج در نشریه ارسال نموده¬اند. امید است که مورد استقبال خوانندگان گرامی قرار گیرد.
100
103
دکتر محمد حسن
فرید
dr_hassan_farid@yahoo.com
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
تاریخ جراحی: حکم کمبوجیه (دوم)
تاریخ پزشکی سرشار از فرازهای برجسته است. فرازهایی غیرعادی، عجیب، استثنایی، غرورآفرین، هولناک، تکان-دهنده، عبرت¬انگیز و آموزنده، یکی از این فرازها حکم کمبوجیه دوم است.
104
106
دکتر مصطفی
جابرانصاری
ansari_17@yahoo.com
No
دکتر جمشید
بهلکه
No
Pubmed
PII
DOI
ISNET
IRANMEDEX
MAGIRAN
SID
پژوهش در جراحی: افق های آینده در پژوهش جراحی
... و یک افق چیزی نیست، محدوده دیدگاه خود را حفظ کنیم.
روش خردمندانه برای افکندن نگاهی کلی به فراسوی افق آینده خود، بررسی عرصه¬ای است که از آن آمده¬ایم. از جنگ جهانی دوم به بعد عملکرد تحقیقات جراحی در چهار عرصه بوده است.
107
116
دکتر سیدعباس
میـرمالک
SAM@Mirmalek.net
No
گـروه متـرجمین
No